پتانسیل سنجی پایداری گردشگری کشاورزی در شهرستان های منتخب استان کرمان

امروزه بسیاری از کشورها برای داشتن رشد باثبات و پایدار، صنعت گردشگری را در اولویت قرار داده‌اند. در میان اشکال مختلف گردشگری، گردشگری کشاورزی می‌تواند به عنوان فعالیتی مکمل کشاورزی، یکی از روش‌های کاهش ریسک کشاورزان باشد زیرا کشاورزی تحت تاثیر عوامل غیر قابل کنترل زیادی قرار دارد. اما برای جلوگیری از اثرات منفی توسعه گردشگری کشاورزی، باید تعاملی قوی بین ابعاد مختلف گردشگری کشاورزی برقرار نمود. هدف این مطالعه پتانسیل‌سنجی پایداری گردشگری کشاورزی از طریق شاخص‌های پایداری در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی می‌باشد. برای دستیابی به این هدف، داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش اسنادی و پرسشنامه‌ای و نظرسنجی از خبرگان حوزه گردشگری و کشاورزی به روش دلفی، در شش شهرستان برتر گردشگری- کشاورزی استان کرمان در سال 1396 جمع‌آوری شده‌اند. سپس با استفاده از مدل برنامه‌ریزی ریاضی و با کمک نرم افزارهای Spss، Excel و Gams سطح پایداری گردشگری کشاورزی به صورت عملی در شهرستان‌های منتخب تعیین شده است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که با توجه به امکانات موجود و عدم وجود زیرساخت‌های مناسب، بعد زیست‌محیطی گردشگری کشاورزی از سطح پایداری قابل قبولی برخوردار نبوده و نسبت به سایر ابعاد گردشگری کشاورزی وضعیت نامناسب‌تری دارد به طوری‌که سطح پایداری این بعد در شهرستان‌های کرمان، بم، جیرفت، رفسنجان، سیرجان و زرند به ترتیب، 191/0، 269/0، 182/0، 112/0، 132/0 و 109/0 بدست آمده است. بنابراین لازم است برای توسعه گردشگری کشاورزی، بیش از پیش به اصول پایداری و حفاظت محیط زیست توجه شود تا ضمن دستیابی به منافع گردشگری کشاورزی از مضرات زیست‌محیطی آن در راستای توسعه پایدار جلوگیری نمود.